Σαν άλλοτε

Δικά σας
Βασίλεια κ αυλές ν’ απλώνεται ισχύ
Έτσι αδειανό να μη φανεί το πέρασμα από δω
Για μας
Η γλώσσα, ένα πεντελικό και το δαφνόξυλο
Σαν άλλοτε
Λόγο με αντοχές στο χρόνο να χαράζουμε

Σπάνιο βιβλίο

Αν χάθηκαν
στην άμμο τα πολλά, κάποια τα πρόλαβα
Τ’ άλλα ας είναι εκεί καλά κρυμμένα, ασφαλή
Το σπάνιο βιβλίο αδιάβαστο, αν έμεινε,
καθόλου δεν μου κακοφαίνεται·
αρκεί που το ψηλάφισα και ξέρω πως υπάρχει
ακόμα και αυτό είναι για μένα κάτι
Ελπίζω σ’ ένα καινούριο άνοιγμα
που θα μπορώ σημάδια του να διαβάζω